Bir Memurun Anıları

Gökyüzü hala kırmızıydı. Evrendeki tuhaf hareketlerin oluşmasından bu yana iki saat geçmişti ve gökyüzü neredeyse yarım saattir kıpkırmızıydı. Çok şaşkındık. İlk başta güneş tutulması sandığımız bu şey, bir felaket habercisi gibi duruyordu tepemizde. Bulutların rengi bile kırmızıydı. Şu ana kadar batması gereken güneş neredeyse hiç yerinden oynamamıştı. Akşamın sekizi olmasına rağmen ortalık hala aydınlıktı. Kırmızı bir güneş. Çok garipti ve aynı zamanda heyecan duyuyordum. Tekdüze yaşamdan sıkıldığıma dair bir yazı yazmıştım daha geçen gün blogumda. Acaba bu Tanrıdan bir işaret miydi bana. Ama yoo, ben Tanrıya inanmam ki. Acaba inanmalı mıydım? Sırf beni ikna etmek için mi bu kadar oyun oynuyordu Tanrı. Yok yok, kesin bilimsel bir açıklaması vardır bunun. Hemen NASA'nın sitesine girdim. Tuhaf ama henüz bir açıklama yapılmamıştı. Artık herkes kötü bir şeyler olacağını düşünüyordu. Biraz önce ellerinde telefonlarıyla, fotoğraf makineleriyle görüntü kaydeden insanlar usul usul evlerine kaçtılar. Herhalde kapılarını kilitleyip, perdelerini çekip, çocuklarını koyunlarına alıp, yorganın altında korkuyla bekleyeceklerdi. Biz onlar gibi değildik. Meraklıydık. Ne olacaksa olsun görelim dedik. Dedik de iyi bok yedik. Gökyüzü bi anda açıldı. Güneş de normalin iki katı hızıyla batıp aradaki farkı kapattı. Dünya normale döndü. İyi ama bu neydi şimdi. Hayal kurup durmuştum, Uzaylılar saldırır, Tom Cruise gibi eve koşup, herkesleri toplar maceralı bir yolculuğa çıkarız diye düşünmüştüm. Bende ki de salaklık, ne bekliyordum ki, Avcılar'da Dünyalar Savaşı'nın olmasını mı? Tamam neyse şimdi ofisteki işlerimi bitirmem lazım. Bugün işlerimi erken bitiremezsem mesaiye kalmak zorundayım ve böyle bir şey olursa Öyle bir geçer zaman ki'yi kaçırırım. En son Aylin vurulmuştu bakalım bu akşam ne olacak.

şu finalleri de bi verdik mi..

Eveeet, bir üniversiteli olarak, final haftası hakkında bir yazı yazmak artık boynumun borcu. Yoğun sınav döneminden, eğitim sisteminden, sınıfı geçip geçememe stresinden bahsetmiycem tabii ki de, rahat olun. Aşama aşama gidelim. 13 Haziran Pazartesi sınavımız başlıyor.

08 Haziran 2011 Çarşamba 16:15

msn;
+Abi ben not topluyorum bugün ve yarından itibaren çalışıyorum, artık bir gece önce çalışmaya son veriyorum. Adam gibi oturup çalışıyorum, sonra bütünlemeler falan uğraşamam, tatile gidicem hemen.
-Bugün ne işin var?
+Ya biraz geziyim diyorum, sınavlardan önce bir stres atarım falan?
-Paintball'a mı gitsek?
+Aaa bizim bi arkadaş var, onun amcasının oğlu açmış yeni bi yer, arıyıp yer ayırtalım mı lan?
-Dur ben de Burak'ları arıyım, takım çıkaralım hemen.
+Ne zaman gideriz?
-Bugün geçti artık, yarın gideriz.
+E ama yarın not alcaktım ders falan.
-Nolcak bi günden, cuma alırsın.
+Tamam o zaman arıyorum ben, çıkışta da nargile yaparız.

10 Haziran 2011 Cuma 23:48

telefon;
-Dostum naptın, hallettin mi notları?
+Ya bugün gamzelerle konuştum, gel gaziosmanpaşaya veriyim dedi, çok üşendim be hacı.
-Eee napıcaksın?
+Ya bilmiyorum yarın da düğün var, teyzemin kızı evleniyor, belki geçerken uğrar alırım.
-Benim elimde var bi iki not ama biliyosun üstten almıştım ben geçen sene, tam mıdır bilmem.
+Ben öğle saatlerinde sana uğrarırım o zaman.
-Tamam iki üç gibi çıkıcam ama, Sevil'le buluşcam.
+Ooo çıkıyo musunuz lan yoksa.....(konu değişti, geçmiş olsun)

12 Haziran 2011 11:26

yine telefon;
+alooo
-aloo, oğlum uyuyo musun lan hala?
+Ya abi dün düğün vardı ya, geç uyudum o yüzden.
-dostum bugün beraber ders çalışcaktık hani?
+çalışırız çalışırız, sen beni bi yarım saat sonra arasana

3 saat sonra

+alo
-oğlum ne adamsın ya, arıyorum meşgule düşürüyosun sürekli, saat üçe geliyo, hadi amk.
+hadi ya, farkında değilim hacı
-gamzeden notları aldın mı sen?
+yok ya üşendim, dün mehmetten alcaktım ama düğün telaşına unuttum
-hay amk sana güvenende kabahat. hadi gel bize bişeyler düşünürüz.

3 saat sonra

evde;
+ben acıktım biraz
-yemeksepetinden birşey söyleyelim.
+bence çıkalım dışarda yiyelim hem bi hava alırız, sonra başlarız derse.

yine 3 saat sonra

+oğlum bu notlar hep eksik, bunlarla çalışılmaz.
-napsak büte mi bıraksak.
+zaten girsek de büte kalırız.
-pes mi oynasak
+ben barcelona'yım ama.
-hep aynı şey ama dostum, hani bi sevilla'dır, roma'dır.

bak şimdi...

*adana... garip bir şehir, küfürü bol, toprağı sarı, sıcağı sıcak. ekmek, su ve klima. böceği böcek, tuttu mu koparır, ya morartır, ya şişirir, ya kanatır. Güçlüdür bi de. insanı gergin, agresif. sanki birşeylere kızgın. akdeniz insanı değil hiçbiri, nerde antalya mersin, nerde adana. küfürü bol demiştim ya, hoşgeldin amuğa koyim diye karşıladı beni servis şoförü Duran Koyun. hoşbulduk.

*bir otel odası, kasvetli. yolunuz düşerse adana'ya, aksoy otelde kalmayın. çalışanlarına kötü davranan, üç kuruş paraya köle eden zengin bir sahibi var. odalar evlere şenlik, televizyon çekmez, dolap soğutmaz, klima çalışmaz... bunlar sıradan problemler halinde. Yine de, yatağa uzanıp sakin bir şekilde kitap okumak mümkün. Sanırım dinlenebiliyorum.

*Hanımın Çiftliği de bitiyor be dostum, yakacağız nihayet çiftliği.